مثال اهل دنیا در کلام مولا

نهج البلاغة؛ حکمت 61

وَ قَالَ علیه السلام أَهْلُ الدُّنیَا کَرَکبٍ یُسَارُ بِهِمْ وَ هُمْ نِیَامٌ‌.

امیر المومنین علیه السلام:اهل دنیا مانند قافله ای(مسافرانی) هستند که بُرده می شوند در حالی که خوابند.

آیت الله خویی: منظور از اهل دنیا، کسانی هستند که به آن مشغول شده اند و مرگ و آخرت را فراموش کرده اند.

آیت الله خویی: إذا یسار بالنائم لا یلتفت إلى ما یقطعه من الطریق و لا یتوجّه إلی قطع المسافات و طیّ المراحل، فما ینتبه إلّا و هو واصل إلى المقصد، و المقصد من السیر فی الدّنیا هو الوصول إلى الاخرة بالموت، و أهل الدّنیا لا یلتفتون إلى ذلک، فیأخذهم الموت بغتة و یثیرهم من غفلتهم، و المراد من أهل الدّنیا المشتغلون بها و النّاسون الموت و الاخرة.

منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه(الخوئی) ج 21 ص100