هر چه انفاق کنید برای خودتان است...

... وَ مَا تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ فَلِأَنْفُسِکُمْ ۚ وَ مَا تُنْفِقُونَ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّهِ ۚ و َمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ(بقره:273)

...  هر چیز خوبی انفاق کنید برای خودتان است و انفاق نمی کنید[ = انفاق نکنید] مگر برای جلب رضایت خدا و هر خیری انفاق کنید به طور کامل به شما برمی گردد و مورد ظلم و ستم قرار نمی گیرید.

پی نوشت:

1. به نظر می رسد "ما تنفقون" إخبار است در مقام  إِنشاء؛ یعنی انفاق نکنید [مگر برای جلب رضایت خدا]. این نوع استعمال گویاتر و رساتر است از اینکه از همان ابتدا به صورت انشائی بیان شود؛ گویا می خواهد بفرماید معلوم است که نباید جز برای رضای خدا انفاق کنید و تنها به اینصورت انفاقتان پذیرفته است و لذا می فرماید: "انفاق نمی کنید".

2. از ما تُنفقون فهمیده می شود که "ما" اختصاص به منفی ساختن فعلی ماضی ندارد.

3. ابتغاء یعنی طلب؛ خواستن، به دست آوردن، کسب، جلب، به دنبال چیزی بودن.

4. خیر یعنی خوب؛ کار خوب، فعل و قول نیکو. البته در صورت اسم تفضیل بودن معنای "بهتر" می دهد. به معنای "مال" نیز به کار رفته است چنانکه در برخی آیات دیده می شود:کتِبَ عَلَیْکُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ إِن تَرَکَ خَیْرًا الْوَصِیَّةُ لِلْوَالِدَیْنِ وَالْأَقْرَبِینَ بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِینَ(بقره:180).

5. یکی از معانی ظلم، نقص و نقصان و کمبود است مانند: کلْتَا الْجَنَّتَیْنِ آتَتْ أُکُلَها وَ لَمْ تَظْلِمْ مِنْهُ شَیْئاً وَ فَجَّرْنا خِلالَهُما نَهَراً(کهف:33)یعنی: هر یک از(هر) دو باغ میوه اش را داد و چیزی از میوه خود کم نگذاشت و در بین آن دو باغ، رودخانه ای شکافتیم[ و جاری ساختیم].(نکته: کلتا گرچه  برای تاکید مثنا استعمال میشود اما لفظی مفرد است و الف آن تثنیه نیست لذا فعل و ضمایر مربوط به آن به صورت مفرد می آید گرچه می توان به اعتبار مضاف الیه آن فعل و ضمایر بعد از آن را مثنا به کاربرد).