دعای چهار نفر مستجاب نمی شود...
أبُو عَلِیٍّ الْأَشْعَرِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: أَرْبَعَةٌ لَا تُسْتَجَابُ لَهُمْ دَعْوَةٌ رَجُلٌ جَالِسٌ فِی بَیْتِهِ یَقُولُ اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فَیُقَالُ لَهُ أَ لَمْ آمُرْکَ بِالطَّلَبِ وَ رَجُلٌ کَانَتْ لَهُ امْرَأَةٌ فَدَعَا عَلَیْهَا فَیُقَالُ لَهُ أَ لَمْ أَجْعَلْ أَمْرَهَا إِلَیْکَ وَ رَجُلٌ کَانَ لَهُ مَالٌ فَأَفْسَدَهُ فَیَقُولُ اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فَیُقَالُ لَهُ أَ لَمْ آمُرْکَ بِالاقْتِصَادِ أَ لَمْ آمُرْکَ بِالْإِصْلَاحِ ثُمَّ قَالَ وَ الَّذِینَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَ لَمْ یَقْتُرُوا وَ کانَ بَیْنَ ذلِکَ قَواماً وَ رَجُلٌ کَانَ لَهُ مَالٌ فَأَدَانَهُ بِغَیْرِ بَیِّنَةٍ فَیُقَالُ لَهُ أَ لَمْ آمُرْکَ بِالشَّهَادَةِ(الکافی (ط. الإسلامیة)؛ ج2، ص511).
امام صادق علیه السلام: 4 نفر دعایشان مستجاب نمی شود:
1. مردی که در خانه اش نشسته و می گوید خدایا به من روزی بده، پس به او گفته می شود مگر به تو دستور ندادم که به دنبال روزی باش؟
2. و مردی که زنی دارد و او را نفرین می کند، پس به او گفته می شود مگر امر او را به تو واگذار نکردم(یعنی مگر حق طلاق را به تو ندادم )؟
3. و مردی که مالی داشته و آن را از بین برده و می گوید خدایا به من رزق و روزی بده، پس به او گفته می شود آیا تو را به اقتصاد[= میانه روی] و اصلاح[ = درست مصرف کردن] امر نکردم؟ سپس حضرت فرمودند: الَّذِینَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَ لَمْ یَقْتُرُوا یعنی کسانی که وقتی انفاق می کنند اسراف نمی کنند و سخت گیری و خِسّت هم ندارند و بین این دو اعتدال و میانه روی دارند(فرقان:67).
4. و مردی که مالی داشته و بدون بینه[ = شاهد] آن را قرض داده، پس به او گفته می شود آیا تو را به گرفتن شاهد[هنگام قرض دادن] امر نکردم؟