خصوصیات سفره

من لا یحضره الفقیه، ج‌3، ص: 359(شیخ صدوق، متوفای381)

وَ رَوَى إِبْرَاهِیمُ الْکَرْخِیُّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ ع:

 فِی الْمَائِدَةِ اثْنَتَا عَشْرَةَ خَصْلَةً یَجِبُ عَلَى کُلِّ مُسْلِمٍ أَنْ یَعْرِفَهَا أَرْبَعٌ مِنْهَا فَرْضٌ وَ أَرْبَعٌ سُنَّةٌ وَ أَرْبَعٌ تَأْدِیبٌ فَأَمَّا الْفَرْضُ فَالْمَعْرِفَةُ وَ الرِّضَا وَ التَّسْمِیَةُ وَ الشُّکْرُ وَ أَمَّا السُّنَّةُ فَالْوُضُوءُ قَبْلَ الطَّعَامِ وَ الْجُلُوسُ عَلَى الْجَانِبِ الْأَیْسَرِ وَ الْأَکْلُ بِثَلَاثِ أَصَابِعَ وَ لَعْقُ الْأَصَابِعِ وَ أَمَّا التَّأْدِیبُ فَالْأَکْلُ مِمَّا یَلِیکَ وَ تَصْغِیرُ اللُّقْمَةِ وَ تَجْوِیدُ الْمَضْغِ وَ قِلَّةُ النَّظَرِ فِی وُجُوهِ النَّاسِ‌.

امام حسن مجتبی علیه السلام: در مورد سفره دوازده خصلت وجود دارد که هر مسلمانی باید آنها را بداند، چهار مورد از آنها واجب است و چهار مورد مستحب و چهار مورد از باب ادب است؛ اما چهار موردی که واجب است: معرفت و راضی بودن و بسم الله گفتن و شکر، و اما مستحبات آن: شستن دستها قبل از غذا و نشستن بر طرف چپ و با سه انگشت خوردن و لیسیدن انگشتها، اما آنچه ادب سفره است: خوردن از آنچه در نزدیک تو است و کوچک گرفتن لقمه و خوب جویدن و کم نگاه کردن به صورت مردم.

وضأ، وضوء

وُضوء: 1- همان معنای معروف شرعی، 2- شستن دست ها، 3- استنجاء

وَضوء: آنچه برای وضوء استفاده میشود.

وَضَاء و وضاءة یعنی زیبایی و نظافت و به مرد و زن زیبا وضیء و وضیئة میگویند.

وُضّاء: وضیء الوجه یعنی زیبا صورت که در مورد مرد و زن به همین صورت استعمال میشود. مستحب است دایه ای که برای شیر دادن کودک گرفته میشود وُضّاء باشد..

مجمع البحرین؛ ج‌1، ص: 440(فخر الدین طریحی، متوفای1087)

وَضُؤَ یَوضَؤُ وضاءة: " الوضاءة" و هی الحُسن[ = زیبایی]، یقال:" وضؤ الرجل" أی صار وضیئا، و منه" امرأة وضیئة" أی حسنة جمیلة،

و قد یطلق الوضوء على الاستنجاء و غسل الید، و هو شائع فیهما....