دعاهای رزق

مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، ج‌12، ص384 تا391

- عَلِیُّ بْنُ إِبرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَى عَنْ إِبرَاهِیمَ بْنِ عُمَرَ الیَمَانِیِّ عَنْ زَیْدٍ الشَّحَّامِ عَنْ أَبِی جَعفَرٍ قَالَ: أُدْعُ فِی طَلَبِ الرِّزْقِ فِی المَکْتُوبَةِ وَ أَنتَ سَاجِدٌ‌ یَا خَیرَ المَسْئُولِینَ وَ یَا خَیرَ الْمُعْطِینَ ارْزُقْنِی وَ ارْزُقْ عِیَالِی مِنْ فَضْلِکَ الوَاسِعِ فَإِنَّکَ ذُو الفَضْلِ الْعَظِیمِ‌(الحدیث حسن کالصحیح).

امام محمد باقر علیه السلام: برای طلب روزی در سجده نماز واجب بگو: یَا خَیرَ المَسْئُولِینَ وَ یَا خَیرَ الْمُعْطِینَ ارْزُقْنِی وَ ارْزُقْ عِیَالِی مِنْ فَضْلِکَ الوَاسِعِ فَإِنَّکَ ذُو الفَضْلِ العَظِیمِ‌.

● علامه مجلسی: من فضلک یعنی از فضلت و بدون ملاحظه استحقاق من؛ چرا که من استحقاق و اهلیت آن را ندارم.

● کل عطیة لا تَلزمُ من یعطی یقال له فضل نحو قوله (وَ سئَلُوا اللّهَ مِنْ فَضْلِهِ)...(مفردات راغب:639)

- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ عَبْدِ الْخَالِقِ قَالَ: أَبْطَأَ رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِیِّ عَنْهُ ثُمَّ أَتَاهُ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ مَا أَبْطَأَ بِکَ عَنَّا فَقَالَ السُّقْمُ وَ الْفَقْرُ فَقَالَ لَهُ أَ فَلَا أُعَلِّمُکَ دُعَاءً یَذْهَبُ اللَّهُ عَنْکَ‌ بِالسُّقْمِ وَ الْفَقْرِ قَالَ بَلَى یَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ قُلْ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لا یَمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَداً وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً قَالَ فَمَا لَبِثَ أَنْ عَادَ إِلَى النَّبِیِّ فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ قَدْ أَذْهَبَ اللَّهُ عَنِّی السُّقْمَ وَ الْفَقْرَ‌(الحدیث حسن کالصحیح).

روای: یکی از اصحاب پیامبر مدتی نزد حضرت نیامد و بعد از مدتی آمد، پیامبر به وی گفت: چرا مدتی نبودی؟ گفت: بیماری و فقر مانع شد! پیامبر فرمود: آیا دعائی یادت ندهم که خداوند بیماری و فقر را از تو دور کند؟ فرمود: چرا ای رسول خدا. حضرت فرمودند اینگونه بگو: "لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لا یَمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَداً وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً" دیری نپایید که به نزد حضرت برگشت و گفت ای فرستاده خدا! خداوند بیماری و فقر را از من دور کرد.

مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ أَبَانٍ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْمُکَارِی وَ غَیْرِهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ عَلَّمَ رَسُولُ اللَّهِ هَذَا الدُّعَاءَ یَا رَازِقَ الْمُقِلِّینَ یَا رَاحِمَ الْمَسَاکِینِ یَا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ یَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِینَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ‌ بَیْتِهِ وَ ارْزُقْنِی وَ عَافِنِی وَ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی‌ (الحدیث صحیح لصحته عن ابن أبی عمیر).

امام صادق علیه السلام: رسول خدا این دعا را تعلیم فرمودند: ای روزی دهنده فقرا، ای رحم کننده به مساکین، ای ولی مومنین، ای دارای قدرت بسیار، بر محمد و آل محمد صلوات و رحمت بفرست و به من روزی و عافیت بده و مهمات مرا کفایت کن.

● علامه مجلسی: " یا رازق المقلین" فی الصحاح: أقلّ افتقر، و فی القاموس: رجل مُقلّ و أقل فقیر... یا ولی المؤمنین" الولی: الناصر، و المحب، و المتولی لأمور غیره.

 

مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ مُعَمَّرِ بْنِ خَلَّادٍ وَ عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ بُنْدَارَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى جَمِیعاً عَنْ مُعَمَّرِ بْنِ خَلَّادٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الثَّانِی قَالَ نَظَرَ أَبُو جَعْفَرٍ إِلَى رَجُلٍ وَ هُوَ یَقُولُ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ رِزْقِکَ الْحَلَالِ فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ سَأَلْتَ قُوتَ النَّبِیِّینَ قُلِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ رِزْقاً وَاسِعاً طَیِّباً مِنْ رِزْقِکَ(الحدیث صحیح).

● در برخی روایات به جای النبیین، المصطفَین و به جای رزقا واسعا...( اللهم إنی أَسألک من رزقک الواسع) آمده است.

امام محمد باقر علیه السلام به مردی نگاه کرد که میگوید: خدایا از روزی حلالت از تو درخواست میکنم. حضرت فرمود: قوت انبیا را درخواست کردی! اینطور بگو: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ رِزْقاً وَاسِعاً طَیِّباً مِنْ رِزْقِکَ(یا اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ من رزقک الواسع): خدایا از تو روزی واسع و طیب و پاک میخواهم.

مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ یُونُسَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ لَقَدِ اسْتَبْطَأْتُ الرِّزْقَ فَغَضِبَ ثُمَّ قَالَ لِی قُلِ اللَّهُمَّ‌ إِنَّکَ تَکَفَّلْتَ بِرِزْقِی وَ رِزْقِ کُلِّ دَابَّةٍ یَا خَیْرَ مَدْعُوٍّ وَ یَا خَیْرَ مَنْ أَعْطَى وَ یَا خَیْرَ مَنْ سُئِلَ وَ یَا أَفْضَلَ مُرْتَجًى افْعَلْ بِی کَذَا وَ کَذَا‌(الحدیث موثق کالصحیح).

روای میگوید به امام صادق عرض کردم روزی ام به تاخیر افتاده است، پس حضرت [به خاطر سوء ظنش به خدا] غضبناک شد و فرمود: بگو: خدایا خودت روزی من و تمام جنبندگان را ضمانت کرده ای، ای بهترین کسی که خوانده شده، ای بهترین عطاکننده، ای بهترین کسی که از او چیزی خواسته شده، ای بهترین امید چنین و چنان کن(خواسته ات را بگو).