یاد اهل بیت علیهم السلام و گریه و گریه بر ایشان

کامل الزیارات، ص103(ابن قولَویه قمی، 367)

حَدَّثَنِی حَکِیمُ بْنُ دَاوُدَ عَنْ سَلَمَةَ عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ یَزِیدَ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ بَکْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ فُضَیْلِ بْنِ یَسَارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ مَنْ ذُکِرْنَا عِنْدَهُ فَفَاضَتْ عَیْنَاهُ وَ لَوْ‌ مِثْلَ جَنَاحِ بَعُوضَةٍ [الذُّبَابِ] غُفِرَ لَهُ ذُنُوبُهُ وَ لَوْ کَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ بَکْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ مِثْلَهُ‌.

امام صادق علیه السلام: هر کس که ما نزدش یاد شویم و از چشمانش هرچند به اندازه بال یک پشه(یا مگس) اشک جاری شود، تمام گناهانش آمرزیده می شود؛ هر چند [گناهانش] مانند کف دریا باشد.

● باید توجه داشت داشت که منظور از این روایت و امثال آن با توجه به سایر اخبار و قرآن کریم، گناهان ما بین عبد و خداوند است که اگر کمی دقت کنیم کم نیستند و چنین اثری بر گریه بر اهل بیت علیهم السلام مترتب است. اما حق الناس و نیز حقوق الهی که قابل جبران است مانند نماز و روزه  باید جبران شود.