یاد امام حسین علیه السلام

کامل الزیارات، ص101(ابن قولَویه قمی، 367)

حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الْقُرَشِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنْ أَبِی عُمَارَةَ الْمُنْشِدِ قَالَ مَا ذُکِرَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ عِندَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ جَعفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ فِی یَومٍ قَطُّ فَرُئِیَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ فِی ذَلِکَ الیَوْمِ مُتَبَسِّماً قَطُّ إِلَى اللَّیْلِ‌.

راوی: اسم حسین بن علی هیچ روزی در نزد امام صادق برده نمی شد مگر اینکه حضرت در آن روز هرگز تا شب تبسم نمی کردند.