علم غیب امام علیه السلام(2)
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج1، ص258(کلینی:329)
1- عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ وَ غَیْرُهُ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ أَیُّوبَ بْنِ نُوحٍ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ یَحْیَى عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنْ بَدْرِ بْنِ الْوَلِیدِ عَنْ أَبِی الرَّبِیعِ الشَّامِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: إِنَّ الْإِمَامَ إِذَا شَاءَ أَنْ یَعلَمَ عُلِّمَ.
2- أَبُو عَلِیٍّ الْأَشعَرِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الجَبَّارِ عَنْ صَفوَانَ عَنِ ابْنِ مُسکَانَ عَنْ بَدْرِ بْنِ الوَلِیدِ عَنْ أَبِی الرَّبِیعِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: إِنَّ الْإِمَامَ إِذَا شَاءَ أَنْ یَعلَمَ أُعْلِمَ.
3- مُحَمَّدُ بْنُ یَحیَى عَنْ عِمرَانَ بْنِ مُوسَى عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَعِیدٍ المَدَائِنِیِّ عَنْ أَبِی عُبَیْدَةَ المَدَائِنِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: إِذَا أَرَادَ الْإِمَامُ أَنْ یَعلَمَ شَیْئاً أَعلَمَهُ اللَّهُ ذَلِکَ.
امام صادق علیه السلام: امام وقتی بخواهد بداند به وی علم داده می شود و می داند.
- یعنی امام همین که بخواهد به چیزی علم پیدا کند خداوند به ایشان علم می دهد و او را باخبر می کند و علم غیب هم از این دایره خارج نیست.
