قرآن و علم غیب(1)

إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ یُنَزِّلُ الغَیثَ وَ یَعْلمُ ما فِی الْأَرْحامِ وَ ما تَدْرِی نَفْسٌ ما ذا تَکْسِبُ غَداً وَ ما تَدْرِی نَفْسٌ بِأَیِّ أَرضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ (لقمان:34)

آگاهى از زمان قیامت مخصوص خداست، و او است که باران را نازل می ‏کند، و آنچه در رحم مادران است می ‏داند، و هیچکس نمی ‏داند فردا چه می ‏کند، و هیچکس نمی ‏داند در چه سرزمینى می ‏میرد، فقط خداوند عالم و آگاه است.

- در نهج البلاغه امام علی علیه السلام موارد این آیه را مصداق علم غیبی که جز خداوند از آن خبر ندارد، می دانند(خطبه 128).