قرآن و علم غیب(2)

قُلْ إِنْ أَدْرِی أَ قَرِیبٌ ما تُوعَدُونَ أَمْ یَجْعَلُ لَهُ رَبِّی أَمَداً / عالِمُ الغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلى‏ غَیْبِهِ أَحَداً / إِلاَّ مَنِ ارتَضى‏ مِنْ رَسُولٍ... (جن: 25تا27)

بگو: نمی ‏دانم آنچه به شما وعده داده شده نزدیک است یا پروردگارم زمانى براى آن قرار می دهد؟! / دانا به غیب او است، و هیچکس را بر غیبش آگاه نم‏یکند / مگر رسولانى که آنها را برگزیده است و مراقبینى از پیش رو و پشت سر براى آنها قرار می دهد.

- این آیات نشان می دهد که "علم به غیب" توسط کسانی که مورد رضای خداوند هستند ممکن است.