آسان گیری مومن

تهذیب الأحکام؛ ج‌7، ص: 18(شیخ طوسی:460)

الحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَمَاعَةَ عَنْ جَعْفَرٍ عَنِ الحَسَنِ بْنِ أَیُّوبَ عَنْ حَنَانٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) بَارَکَ اللَّهُ عَلَى سَهْلِ البَیْعِ سَهْلِ الشِّرَاءِ سَهْلِ القضَاءِ سَهْلِ الِاقْتِضَاءِ.

پیامبر(ص): خدا برکت بدهد به کسی که آسان می فروشد و آسان می خرد [ =سخت گیری نمی کند] و بدهی خود را آسان می دهد و طلب خود را آسان میگیرد[در دادن بدهی در صورت توانایی امروز و فردا نمی کند که این خود، معصیت و گناه است و حتی چیزی بر آن اضافه می کند و در گرفتن طلب سخت گیری نمی کند و حتی کمتر می گیرد].