راه رسیدن به خدا
سر الصلاة - معراج السالکین و صلاة العارفین؛ مقدمه، ص12(امام خمینی)
مطلب ذیل از مقدمه کتاب امام خمینی به قلم آیت الله جوادی آملی است.
حضرت امام حسن عسکرى (ع):
الوصولُ إلى اللّه سفر لا یُدرَکُ إلا بامتطاء اللیل.
یعنى رسیدن به لقاء خداوند سفرى است که تنها مرکوب راهوار آن شب زنده‌دارى است. گرچه این حصر اضافى است نه حقیقى، لیکن نکاتى که از این حدیث شریف، که از غرر روایات اهل بیت وحى است، استفاده مى‌شود عبارت است از:
* وصول به لقاى حق ممکن است نه ممتنع.
* وصول به لقاى خدا با حرکت و سلوک است نه با سکون و تحجر.
* راه وصول طولانى است و مرکب راهوار مى‌طلبد.
* چون خدا همه جاست و با همه چیز است، وصول به لقاى او هجرت از همه جا و ترک همه چیز است.
* نماز شب نیرومندتر از نماز روز بوده و جهش آن در این سیر دراز میسور مى‌باشد.
* «سرّ صلاة» همانا وصول به معبود است، چنانکه بعضى از بزرگان فرموده‌اند که «صلاة مشعر به وصل است».
معجم مقائیس اللغة، ج5، ص: 331(ابن فارس)
مطیّة: المیم و الطاء و الحرف المعتلّ(و) أصلٌ صحیح یدلُّ على مدٍّ فی الشّی‌ء و امتداد. و المطیّة من ذلک القیاس، و یقال بل سمِّیت لأنه یُرکَب مَطَاها، أی ظَهرها. و سمِّی الظّهر المَطَا للامتداد الذی فیه.
