فرزندان پیامبر از حضرت خدیجه
به مناسبت دهم ربیع الاول سالروز ازدواج پیامبر و حضرت خدیجه
(قرب الإسناد (ط - الحدیثة)،ص 9؛ حمیری: قرن3):
● قَالَ وَ حَدَّثَنِی مَسْعَدَةُ بْنُ صَدَقَةَ قَالَ حَدَّثَنِی جَعفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ أَبِیهِ قَالَ: وُلِدَ لِرَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مِنْ خَدِیجَةَ: القَاسِمُ، وَ الطَّاهِرُ، وَ أُمُّ کُلْثُومٍ، وَ رُقَیَّةُ، وَ فَاطِمَةُ، وَ زَینَبُ. ... ثُمَّ وُلِدَ لِرَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ- مِنْ أُمِّ إِبرَاهِیمَ- إِبرَاهِیمُ، وَ هِیَ مَارِیَةُ الْقِبْطِیَّةُ، أَهدَاهَا إِلَیْهِ صَاحِبُ الْإِسکَندَرِیَّةِ مَعَ البَغلَةِ الشَّهبَاءِ وَ أَشیَاءَ مَعَهَا.
امام محمد باقر علیه السلام: برای پیامبر خدا از خدیجه: قاسم، طاهر، ام کلثوم، رقیه، فاطمه و زینب متولد شد و از ام ابراهیم یعنی همان ماریه قبطیه نیز "ابراهیم" متولد شد. صاحب اسکندریه ماریه را به همراه یک استر سفید و چیزهای دیگری به پیامبر هدیه داد.
● حَدَّثَنَا أَبِی وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالا حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: وُلِدَ لِرَسُولِ اللَّهِ (ص) مِنْ خَدِیجَةَ القَاسِمُ وَ الطَّاهِرُ وَ هُوَ عَبْدُ اللَّهِ وَ أُمُّ کُلْثُومٍ وَ رُقَیَّةُ وَ زَینَبُ وَ فَاطِمَةُ ... وَ وُلِدَ لِرَسُولِ اللَّهِ إِبْرَاهِیمُ مِنْ مَارِیَةَ الْقِبْطِیَّةِ وَ هِیَ أُمُّ إِبرَاهِیمَ أُمُّ وَلَدٍ(منبع: خصال شیخ صدوق).
امام صادق علیه السلام: پیامبر خدا از خدیجه صاحب 6 فرزند شد: قاسم، طاهر(عبد الله)، ام کلثوم، رقیه، زینب و فاطمه. و از ام ابراهیم یعنی ماریه قبطیه – که ام ولد بود- هم ابراهیم متولد شد.
ام ولد: کنیزی که از صاحب خود باردار شود که به لحاظ فقهی بعد از وفات شوهر، آزاد میشود. همسر امام هادی علیه السلام یعنی جناب سمانه و برخی دیگر نیز أم ولد بودند.
الخصال، ج2، ص405(شیخ صدوق: 381):
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِیدِ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الحَسَنِ الصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ قَالَ حَدَّثَنِی أَبُو عَلِیٍّ الْوَاسِطِیُّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عِصمَةَ عَنْ یَحیَى بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِی الْمِقْدَامِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: دَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْزِلَهُ فَإِذَا عَائِشَةُ مُقْبِلَةٌ عَلَى فَاطِمَةَ تُصَایِحُهَا وَ هِیَ تَقُولُ وَ اللَّهِ یَا بِنتَ خَدِیجَةَ مَا تَرَینَ إِلَّا أَنَّ لِأُمِّکِ عَلَیْنَا فَضْلًا وَ أَیُّ فَضْلٍ کَانَ لَهَا عَلَیْنَا مَا هِیَ إِلَّا کَبَعْضِنَا فَسَمِعَ مَقَالَتَهَا فَاطِمَةُ فَلَمَّا رَأَتْ فَاطِمَةُ رَسُولَ اللَّهِ ص بَکَتْ فَقَالَ لَهَا مَا یُبْکِیکِ یَا بِنتَ مُحَمَّدٍ قَالَتْ ذَکَرَتْ أُمِّی فَتَنَقَّصَتْهَا فَبَکَیْتُ فَغَضِبَ رَسُولُ اللَّهِ ص ثُمَّ قَالَ مَهْ یَا حُمَیرَاءُ فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى بَارَکَ فِی الْوَلُودِ الْوَدُودِ وَ إِنَّ خَدِیجَةَ رَحِمَهَا اللَّهُ وَلَدَتْ مِنِّی طَاهِراً وَ هُوَ عَبْدُ اللَّهِ وَ هُوَ الْمُطَهَّرُ وَ وَلَدَتْ مِنِّی القَاسِمَ وَ فَاطِمَةَ وَ رُقَیَّةَ وَ أُمَّ کُلْثُومٍ وَ زَینَبَ وَ أَنْتِ مِمَّنْ أَعقَمَ اللَّهُ رَحِمَهُ فَلَمْ تَلِدِی شَیْئاً.
امام صادق علیه السلام: پیامبر خدا وارد منزل شد که ناگاه عایشه رو به فاطمه کرد و بر سر او داد زد و گفت: به خدا قسم ای دختر خدیجه فکر می کنی که مادرت بر ما فضیلت و برتری دارد؟! کدام برتری؟! او هم یکی مانند ما است. فاطمه حرف او را شنید و وقتی پیامبر را دید گریست. پیامبر به ایشان فرمود: چرا گریه می کنی ای دختر محمد؟ فرمود: [عایشه] اسم مادرم را آورد و بر او خرده گرفت و من نیز گریه کردم. پیامبر غضبناک شد سپس فرمود: ای حمیراء(عایشه) ساکت شو! خداوند تبارک و تعالی در زن فرزند آور و مهربان، خیر و برکت قرار داده است و خدیجه رحمة الله علیها از من: طاهر(عبد الله) و قاسم و فاطمه و رقیه و ام کلثوم و زینب را به دنیا آورده و تو از کسانی هستی که خداوند رحمشان را عقیم قرار داده و فرزندی نیاوردی.