خواب قیلوله در ماه رمضان
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج4، ص65(کلینی:۳۲۹)
عِدَّةٌ مِنْ أَصحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ العَبَّاسِ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَعِیدٍ عَنِ الحَسَنِ بْنِ صَدَقَةَ قَالَ قَالَ أَبُو الحَسَنِ علیه السلام: قِیلُوا فَإِنَّ اللَّهَ یُطْعِمُ الصَّائِمَ وَ یَسْقِیهِ فِی مَنَامِهِ.
امام موسی کاظم علیه السلام: در نیمروز(هنگام ظهر) بخوابید؛ چرا که خداوند، روزه دار را در خواب آب و غذا می دهد.
- «قیلوا» من القیلولة و هی النوم عند الظهیرة: قیلوا امر از قال یقیل به معنای خواب قیلوله یا همان خواب هنگام ظهر یعنی مقداری قبل از ظهر شرعی و اذان و مقداری بعد از آن است که تعبیر قائلون(اعراف:4)در قرآن هم از این ماده مشتق شده است. البته برخی آن را به معنای استراحت هنگام ظهر دانسته اند چه همراه با خواب باشد یا نه و تعبیر مَقیل[بر وزن مَفعل] در قرآن(فرقان:24) اسم مکان به معنای استراحتگاه است.
علامه مجلسی: لعل المراد بالإطعام و السقی لازمُهما و هو تسکینُ شدة الجوع و العطش کما هو المجربُ و الله یعلم:
شاید مراد از غذا دادن و سیراب کردن، لازمه آن دو باشد یعنی خداوند[به این وسیله] شدت گرسنگی و تشنگی را تسکین می دهد و این تجربه شده است(مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول؛ ج16، ص204).
