کمک مالی به نیازمندان

بخشی از نامه 31 نهج البلاغه

 وَ إِذَا وَجَدتَ مِنْ أَهْلِ الفَاقَةِ مَنْ یَحْمِلُ لَکَ زَادَکَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ فَیُوَافِیکَ بِهِ غَداً حَیْثُ تَحتَاجُ إِلَیْهِ فَاغتَنِمْهُ وَ حَمِّلْهُ إِیَّاهُ وَ أَکْثِرْ مِنْ تَزْوِیدِهِ وَ أَنتَ قَادِرٌ عَلَیْهِ فَلَعَلَّکَ تَطْلُبُهُ فَلَا تَجِدُهُ وَ اغتَنِمْ مَنِ استَقرَضَکَ فِی حَالِ غِنَاکَ لِیَجعَلَ قَضَاءَهُ لَکَ فِی یَوْمِ عُسرَتِک‏.

ترجمه محمد دشتی:

اگر مستمندى را دیدى که توشه ‏ات را تا قیامت می ‏برد، و فردا که به آن نیاز دارى به تو باز می ‏گرداند، کمک او را غنیمت بشمار، و زاد و توشه را بر دوش او بگذار، و اگر قدرت مالى دارى بیشتر انفاق کن، و همراه او بفرست؛ زیرا ممکن است روزى در رستاخیز در جستجوى چنین فردى باشى و او را نیابى. به هنگام بی نیازى، اگر کسى از تو وام خواهد، غنیمت بشمار، تا در روز سختى و تنگدستى به تو باز گرداند.

وافی، یُوافی: رساندن به...(یک مفعول مستقیم و یک مفعول با واسطه حرف جر باء می گیرد).

پیامبر مهربانی ها(2)

فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفسَکَ عَلى‏ آثارِهِمْ إِنْ لَمْ یُؤْمِنُوا بِهذَا الحَدِیثِ أَسَفاً(کهف:6)

انگار میخواهی(ممکن است) به خاطر این مردم اگر به قرآن ایمان نیاورند، از شدت تاسف و غم، خود را دق مرگ کنی!

بُخوع: هلاک کردن ، دق مرگ کردن

- این آیه نیز بیانگر دلسوزی و دغدغه پیامبر به هدایت و ایمان مردم است.

- حدیث یعنی نو و تازه و احتمالا به نو و تازه بودن قرآن در همه اعصار و ادوار اشاره دارد.

پیامبر مهربانی ها(1)

لَعَلَّکَ باخِعٌ نَفسَکَ أَلّا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ(شعراء:3)

انگار می خواهی(ممکن است) خود را هلاک کنی که [ به قرآن] ایمان نمی آورند!

- این آیه بیانگر دلسوزی و دغدغه پیامبر به هدایت و ایمان مردمان است.

- علامه طباطبایی: الغرضُ منه تسلیةُ النبیّ: غرض از این کلام، دلداری به پیامبر است(المیزان).

معناشناسی بُخوع:

از بین بردن، هلاک کردن از شدت اندوه، دق مرگ کردن