خدا بودن مسیح و تثلیث معبود!

خدا بودن مسیح و تثلیث معبود!

لقَدْ کَفَرَ الَّذِینَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ المَسِیحُ ابْنُ مَریَمَ ... (مائده17 و 72) لَقَدْ کَفَرَ الَّذِینَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ ثالِثُ ثَلاثَةٍ وَ ما مِنْ إِلهٍ إِلاَّ إِلهٌ واحِدٌ ...(مائده :74)

آنها که گفتند خداوند همان مسیح بن مریم است بطور مسلم کافر شدند/ آنها که گفتند خداوند یکى از سه خدا است، بطور مسلم کافر شدند با اینکه معبودى جز معبود یگانه نیست.. ..

المیزان علامه طباطبایی؛ ذیل آیه72؛ ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی

خدایان سه گانه[1]: 1- پدر 2- پسر 3- روح؛ یعنى کلمه اللَّه بر هر یک از این سه چیز منطبق است، چون در ابواب مختلف انجیل‏ها زیاد به چشم می ‏خورد اینکه: اب، اله است، ابن، اله است و روح، اله است....

عجیب اینجا است که بسیارى از مبلغین مسیحى به این حقیقت اعتراف کرده و در باره این عقیده که جزو اولیات دین مسیح است مى‏گویند: این مطلب از مسائل لا ینحلى است که از مذاهب پیشینیان به یادگار مانده، و گرنه بحسب موازین علمى درست در نمی ‏آید.

 ما با کمال تعجب از آنها می پرسیم با این اعتراف پس چرا دست از آن بر نمی ‏دارید؟...

چگونگى اعتقاد به تثلیث در میان عوام نصاری

مناظره امام رضا علیه السلام با جاثَلیق مسیحی

عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج‏1، ص158(شیخ صدوق:381)

... ثُمَّ قَالَ لَهُ یَا نَصرَانِیُّ وَ اللَّهِ إِنَّا لَنُؤْمِنُ‏  بِعِیسَى الَّذِی آمَنَ بِمُحَمَّدٍ ص وَ مَا نَنْقِمُ عَلَى عِیسَاکُمْ‏  شَیْئاً إِلَّا ضَعفَهُ وَ قِلَّةَ صِیَامِهِ وَ صَلَاتِهِ‏ قَالَ الجَاثَلِیقُ أَفسَدتَ وَ اللَّهِ علمَک وَ ضَعَّفتَ أَمرَکَ وَ مَا کُنْتُ ظَنَنْتُ إِلَّا أَنَّکَ أَعلَمُ أَهْلِ الْإِسْلَامِ قَالَ الرِّضَا ع وَ کَیفَ ذَاکَ قَالَ الجَاثَلِیقُ مِنْ قَوْلِکَ أَنَّ عِیسَى کَانَ ضَعِیفاً قَلِیلَ الصِّیَامِ قَلِیلَ الصَّلَاةِ وَ مَا أَفطَرَ عِیسَى یَوْماً قَطُّ وَ لَا نَامَ بِلَیلٍ قَطُّ وَ مَا زَالَ صَائِمَ الدَّهْرِ وَ قَائِمَ اللَّیْلِ قَالَ الرِّضَا علیه السلام فَلِمَنْ کَانَ یَصُومُ وَ یُصَلِّی قَالَ‏  فَخَرِسَ الجَاثَلِیقُ وَ انقَطَع‏.

... سپس امام رضا علیه السلام فرمودند: ای نصرانی(مسیحی)! به خدا سوگند ما به عیسایی که به محمد ایمان آورد، باور داریم و تنها ایرادی که بر عیسای شما می گیریم این است که او ضعیف و کم روزه و نماز بود! جاثَلیق گفت: دانشت را خراب کردی و کارت را ضعیف جلوه دادی و گمان میکردم که داناترین مسلمانان باشی! امام فرمودند: چطور؟! گفت: به خاطر این حرفت که عیسی ضعیف و کم نماز و روزه بود! با اینکه عیسی هیچ روزی بدون روزه نبود و هیچ شبی نخوابید و همیشه روزه بود و شب زنده دار. امام رضا علیه السلام فرمودند: برای چه کسی نماز می خواند و روزه میگرفت؟! پس آن مرد لال شد و بحث تمام شد!

● در واقع امام رضا علیه السلام با طرح این مساله، بر اعتقادات باطل طرف مقابل بر  تثلیث و خدا بودن حضرت عیسی و حلول خدا در عیسی و مانند آن خط بطلان کشید و عبد بودن وی را اثبات کردند.

کمترین مقدار عاق والدین شدن

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‌2، ص348(کلینی:329)

 مُحَمَّدُ بْنُ یَحیَى عَنْ أَحمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ حَدِیدِ بْنِ حَکِیمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: أَدنَى الْعُقُوقِ أُفٍّ وَ لَوْ عَلِمَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ شَیْئاً أَهوَنَ(أیسرَ) مِنْهُ لَنَهَى عَنْهُ.

امام صادق علیه السلام: کمترین نافرمانی و اذیت والدین(عُقوق)، «اُف» است و اگر خداوند عز و جل چیزی ساده تر و کوچکتر از آن سراغ داشت از آن نهی می فرمود.

منظور امام صادق این آیه شریفه است: ...فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍ‏ وَ لا تَنهَرْهُما(إسراء:23):

به پدر و مادرت اف نگو(کمترین اهانتی به آنها نکن) و سر آنها داد نزن.

● النهر و هو الزجر بالصیاح و رفعُ الصوت و الإغلاظُ فی القول(المیزان علامه طباطبایی).

● و موضعُ (أف) على اختلاف القراءات موضعُ الجمل(تفسیر تبیان شیخ طوسی، ج6، ص465).

● أُف اسم فعل به معنای مضارع (أتضجّر) است: ناراحتم، دلگیرم؛ این کلمه برای ابراز ناراحتی استعمال می شود، أُف لک: أه، وای بر تو.

عقوق والدین و عقوق فرزندان

من لا یحضره الفقیه، ج‌4، ص372(شیخ صدوق:381)

رَوَى حَمَّادُ بْنُ عَمْرٍو وَ أَنَسُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ جَمِیعاً عَنْ جَعفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیهما السلام عَنِ النَّبِیِّ ص أَنَّهُ قَالَ لَهُ: ... یَا عَلِیُّ لَعَنَ اللَّهُ وَالِدَیْنِ حَمَلَا وَلَدَهُمَا عَلَى عُقُوقِهِمَا یَا عَلِیُّ یَلزَمُ الوَالِدَیْنِ مِنْ عُقُوقِ وَلَدِهِمَا مَا یَلزَمُ الوَلَدَ لَهُمَا مِنْ عُقُوقِهِمَا، یَا عَلِیُّ رَحِمَ اللَّهُ وَالِدَیْنِ حَمَلَا وَلَدَهُمَا عَلَى بِرِّهِمَا یَا عَلِیُّ مَنْ أَحزَنَ وَالِدَیْهِ فَقَدْ عَقَّهُمَا.

پیامبر(ص): ای علی! لعنت خدا بر پدر و مادری که فرزندشان را به عُقوق [ = نافرمانی و آزار و اذیت] خود بکشانند، یا علی! همان پیامدهایی که از عقوق فرزندان نسبت به والدین دامنگیرشان می شود، دامنگیر پدر و مادری که فرزندشان را آزار و اذیت می دهند(عقوق می کنند)  نیز می شود [خلاصه عقوق از هر دو طرف امکان دارد] یا علی! رحمت خدا بر پدر و مادری که باعث شوند فرزندشان به آنها نیکی کند، ای علی! هر کس پدر و مادرش را ناراحت کند، عاقّ والدین شده است.

● عُقوق مصدر است به معنای نافرمانی و آزار و اذیت و ناراحت کردن که ضد آن بِرّ و نیکی است. به فرزند اذیت کار گفته میشود عاق والدین [ عاقّ اسم فاعل است] و تعبیر عاقت میکنم تعبیر غلطی است. امکان دارد پدر و مادر عاق بشوند و آن وقتی است که فرزند را اذیت کنند.

چگونه کمک کردن والدین به فرزندان؛ محرومین از بوی بهشت

الکافی، ط – الإسلامیة، ج‌6، ص48 و 50(کلینی،329)

- الحَسَنُ بْنُ مَحْبُوبٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ رِبَاطٍ عَنْ یُونُسَ بْنِ رِبَاطٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ رَحِمَ اللَّهُ مَنْ‌ أَعَانَ وَلَدَهُ عَلَى بِرِّهِ قَالَ قُلْتُ کَیفَ یُعِینُهُ عَلَى بِرِّهِ قَالَ یَقبَلُ مَیْسُورَهُ وَ یَتَجَاوَزُ عَنْ مَعْسُورِهِ وَ لَا یُرْهِقُهُ وَ لَا یَخرَقُ بِهِ فَلَیسَ بَینَهُ وَ بَینَ أَنْ یَصِیرَ فِی حَدٍّ مِنْ حُدُودِ الْکُفْرِ إِلَّا أَنْ یَدْخُلَ فِی عُقُوقٍ أَوْ قَطِیعَةِ رَحِمٍ ثُمَّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص الجَنَّةُ طَیِّبَةٌ طَیَّبَهَا اللَّهُ وَ طَیَّبَ رِیحَهَا یُوجَدُ رِیحُهَا مِنْ مَسِیرَةِ أَلفَیْ عَامٍ وَ لَا یَجِدُ رِیحَ الجَنَّةِ عَاقٌّ وَ لَا قَاطِعُ رَحِمٍ وَ لَا مُرْخٍ إِزَارَهُ خُیَلَاءَ‌(الحدیث صحیح).

امام صادق علیه السلام به نقل از پیامبر(ص) : رحمت خدا بر کسی که فرزندش را در نیکی به خود کمک کند. راوی می گوید از امام صادق علیه السلام پرسیدم چگونه کمکش کند؟ فرمودند: کم او را می پذیرد و از آنچه برایش سخت است می گذرد و به او ظلم نمی کند(یا : به او سخت نمی گیرد) و او را احمق و نادان نمی نامد. همچنین امام صادق از پیامبر نقل فرمودند: بهشت پاک است و خداوند بهشت و بوی آن را پاک و باب طبع قرار داده که بویش از فاصله دوهزار سال قابل استشمام است ولی عاقّ و و قطع کننده رابطه فامیلی و متکبر بوی آن را نمی شنود.

واژه شناسی:

کمک والدین به فرزندان در خوبی به خود

الکافی، ط – الإسلامیة، ج‌6، ص48 و 50(کلینی،329)

عَلِیُّ بْنُ إِبرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ النَّوفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ: رَحِمَ اللَّهُ وَالِدَیْنِ أَعَانَا وَلَدَهُمَا عَلَى بِرِّهِمَا.

پیامبر(ص): رحمت خدا بر پدر و مادری که فرزندشان را در خوبی کردن به خود کمک کنند.

احیاء امر اهل بیت علیهم السلام

معانی الأخبار، ص180(شیخ صدوق: 381)

1 حَدَّثَنَا عَبْدُ الوَاحِدِ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عُبْدُوسٍ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ قُتَیبَةَ النَّیسَابُورِیُّ عَنْ حَمدَانَ بْنِ سُلَیمَانَ عَنْ عَبْدِ السَّلَامِ بْنِ صَالِحٍ الهَرَوِیِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الحَسَنِ الرِّضَا یَقُولُ رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً أَحیَا أَمْرَنَا فَقُلْتُ لَهُ فَکَیفَ یُحْیِی أَمرَکُمْ قَالَ یَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ یُعَلِّمُهَا النَّاسَ فَإِنَّ النَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ کَلَامِنَا لَاتَّبَعُونَا.

امام رضا علیه السلام: خدا رحمت کند بنده ای که امر ما را احیا کند. راوی از امام می پرسد چگونه امر شما را زنده می کند؟ حضرت می فرماید: علوم ما را یاد می گیرد و آن را به مردم یاد می دهد؛ مردم اگر محاسن و زیبایی کلام ما را بدانند از ما تبعیت می کنند.

تخم کردن و جوجه کردن شیطان در سینه انسان!

نهج البلاغة؛ خطبه7

اتَّخَذُوا الشَّیطَانَ لِأَمْرِهِمْ مِلَاکاً وَ اتَّخَذَهُمْ لَهُ أَشرَاکاً فَبَاضَ وَ فَرَّخَ فِی صُدُورِهِمْ وَ دَبَّ وَ دَرَجَ فِی حُجُورِهِمْ فَنَظَرَ بِأَعْیُنِهِمْ وَ نَطَقَ بِأَلْسِنَتِهِمْ فَرَکِبَ بِهِمُ الزَّلَلَ وَ زَیَّنَ لَهُمُ الخَطَلَ فِعلَ مَنْ قَدْ شَرِکَهُ الشَّیطَانُ فِی سُلطَانِهِ وَ نَطَقَ بِالبَاطِلِ عَلَى لِسَانِهِ‌.

مرحوم فیض الاسلام:

حضرت امیر المومنین در مذمّت مخالفین خود میفرماید:

ایشان در کارشان به شیطان اعتماد کردند و شیطان هم آنان را [براى ضلالت و گمراهى دیگران] شریک و دام خود قرار داد، پس در سینه آنان تخم کرد و جوجه گذاشت و بتدریج و آهسته با آنها آمیزش نمود [تا فرمانبردار او شدند].  با چشمهاى ایشان مى دید و با زبا نشان سخن مى گفت(در گفتار و کردار پیرو او بودند) پس آنها را به مرکب ضلالت و گمراهى سوار و گفتار تباه را در نظر آنان زینت داد،  کارهاى ایشان مانند کار کسى بود که شیطان او را در توانائى خود شریک قرار داده و به زبان او سخن باطل و نادرست مى گوید.

آیت الله مصباح: فَبَاضَ وَ فَرَّخَ فِی صُدُورِهِم؛ این تعبیر یک تعبیر کنایی است. وقتی می‏خواهند بگویند: کسی در جایی ثابت مانده، بیرون نمی‏رود می‌گویند همانند پرنده است که جایی لانه کرده و تخم گذاشته است تا جوجه‏هایش درآید، و از تعبیر «بَاضَ وَ فَرَّخ»؛ استفاده می‏کنند. این جمله کنایه از این است که شیطان در سینه ‏های این‏ها لانه و جاخوش کرده است.

نیاز به پیامبر و امام در وادی عبودیت

وادی عبودیت‌، وادی بسیار پیچیده و لطیفی است. این طور نیست که بگویید: به طرف خدا رفتن که کاری ندارد! سرم را زیر می‌اندازم پیش می‌روم! "هزار نکته باریک تر زِ مو اینجاست.

کسی که راهرو نیست و در این امواج نیفتاده، نمی‌داند که چه خبر است! خیال می‌کند که با شنا کردن می‌تواند به آن طرف برسد. یا حتی خودش را نجات‌غریق می‌داند!! گرداب‌ها و موج‌های چهل‌متری که کشتی را فرو می‌برد، ندیده است! چنین آدمی ممکن است بگوید پیغمبر یعنی چه و امام(ع) برای چه می‌خواهیم! ما با پای خودمان به طرف خدا می‌رویم! مگر او «اقرب الیه من حبل الورید» نیست!

امواجی که ابلیس می‌فرستد از سر غیرمُخلَصین (الا عبادَک منهم المُخلََصین) عبور می‌کند  و همه را غرق می کند. همه باید متمسِّک به امام(ع) باشند؛ «مثلُ اهل بیتی کمثل سفینة نوح من رکبها نَجی و من تَخلّف عنها غَرِق».

امواج ابلیسی از سر هزار عارف و عامی می گذرد. چه بسیار عرفایی که سجاده عبادتشان لانه شیطان شده است («فباض و فرّخ فی صدورهم و دبّ و درج فی حجورهم فنظر بأعینهم و نطق بألسِنتهم»)؛ از طریق کُتب آنها و از طریق اَلسنه آنها شکارگاه تاریخی برای خودش درست کرده است

عطسه؛ علامت امان از مرگ تا سه روز [ و نه صبر و مانند آن!]

الخرائج و الجرائح، ج‌1، ص465(قطب الدین راوندی:573)

رُوِیَ عَنْ نَسِیمَ خَادِمِ أَبِی مُحَمَّدٍ علیه السلام دَخَلْتُ عَلَى صَاحِبِ الزَّمَانِ ع بَعْدَ مَوْلِدِهِ بِعَشْرِ لَیَالٍ فَعَطَسْتُ عِندَهُ فَقَالَ لِی یَرحَمُکَ اللَّهُ قال فَفَرِحْتُ بِذَلِکَ‌ فَقَالَ أَ لَا أُبَشِّرُکَ فِی الْعُطَاسِ قُلْتُ بَلَى یَا سَیِّدِی قَالَ هُوَ أَمَانٌ مِنَ المَوْتِ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ‌.

از نسیم، خادم امام حسن عسکری، روایت شده است که: ده شب بعد از تولد صاحب الزمان خدمت ایشان رسیدم. در محضر ایشان عطسه کردم، فرمودند: یَرحمُک الله؛ یعنی خداوند تو را مشمول رحمت خود قرار دهد. از این دعای حضرت خوشحال شدم. سپس فرمودند: آیا در مورد عطسه به تو بشارت ندهم؟ گفتم: بفرمایید سرورم. فرمودند: عطسه امان از مرگ است تا سه روز.

- نسیم در برخی نقل ها زن اعلام شده و در برخی مرد و به هر حال خدمتکار امام حسن عسکری علیه السلام بوده است.