صمت و سکوت(1)
سه شنبه, ۲۳ شهریور ۱۳۹۵، ۱۱:۰۴ ب.ظ
وجود مبارک امام رضا(سلام الله علیه) فرمود: «إنّ الصَّمْتَ بابٌ مِن أبواب الحکمة» «صَمْت» یعنی سکوت. خیلی از ماها باید درس سکوت بخوانیم که چه وقت ساکت باشیم، چقدر حرف بزنیم و چطور حرف بزنیم. مگر آدم همیشه حرف می‌زند؟! هر جا حرف می‌زند؟! هر طور که دلش خواست سخن میگوید؟! در حالی که حرف را به اندازه ضرورت می‌زنند قهراً فکرکرده حرف می‌زنند نه بیجا.
یکی از آداب حکیم شدن همین خاموش بودن، بجا سخن گفتن، کم سخن گفتن و مانند آن است.
به ما گفته‌اند کم حرف بزن و وقتی هم که می‌خواهی حرف بزنی هم خوب حرف بزن و هم حرفِ خوب بزن برای اینکه تو داری املا می‌کنی و فرشته‌ها دارند مینویسند، إِنَّ عَلَیْکُمْ لَحَافِظِینَ؛ کِرَاماً کَاتِبِینَ؛ لذا مواظب باشید که خوب املا کنید.
منبع : (درس اخلاق تابستان 94 روستای احمدآباد؛ آیت الله جوادی آملی )
