آغاز هفته وحدت گرامی باد

فاصله میان ۱۲ ربیع الأول که سالروز ولادت پیامبر اکرم (ص) بنا بر روایات أهل سنت تا ۱۷ ربیع الأول که تاریخ ولادت ایشان صلى الله علیه و آله بنا بر روایات موجود در شیعه است ، از سوی امام خمینی(ره) ، به عنوان هفته وحدت نامگذاری شده است.

فرزندان پیامبر از حضرت خدیجه

به مناسبت دهم ربیع الاول سالروز ازدواج پیامبر و حضرت خدیجه

(قرب الإسناد (ط - الحدیثة)،ص 9؛ حمیری: قرن3):

● قَالَ وَ حَدَّثَنِی مَسْعَدَةُ بْنُ صَدَقَةَ قَالَ حَدَّثَنِی جَعفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ أَبِیهِ قَالَ: وُلِدَ لِرَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مِنْ خَدِیجَةَ: القَاسِمُ، وَ الطَّاهِرُ، وَ أُمُّ کُلْثُومٍ، وَ رُقَیَّةُ، وَ فَاطِمَةُ، وَ زَینَبُ. ... ثُمَّ وُلِدَ لِرَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ- مِنْ أُمِّ إِبرَاهِیمَ- إِبرَاهِیمُ، وَ هِیَ مَارِیَةُ الْقِبْطِیَّةُ، أَهدَاهَا إِلَیْهِ صَاحِبُ الْإِسکَندَرِیَّةِ مَعَ البَغلَةِ الشَّهبَاءِ وَ أَشیَاءَ مَعَهَا.

 امام محمد باقر علیه السلام: برای پیامبر خدا از خدیجه: قاسم، طاهر، ام کلثوم، رقیه، فاطمه و زینب متولد شد و از ام ابراهیم یعنی همان ماریه قبطیه نیز "ابراهیم" متولد شد. صاحب اسکندریه ماریه را به همراه یک استر سفید و چیزهای دیگری به پیامبر هدیه داد.

مختصری از امام حسن عسکری علیه السلام

امام حسن عسکری، (۲۳۲-۲۶۰ق) یازدهمین امام شیعیان اثناعشری است. لقب عسکری از آن جهت به ایشان داده شده که در شهر سامرا که به عسکر (اردوگاه یا شهر نظامی) نیز مشهور بوده، اقامت اجباری داشته است. از دیگر القاب آن حضرت، ابن‌الرضا، هادی، نقی، زکی، رفیق و صامت است.

محدودیت‌های شدید حاکم بر زندگی امام عسکری(ع) سبب شد تا آن حضرت برای ارتباط با شیعیان، نمایندگانی برگزیند. عثمان بن سعید از نمایندگان خاص وی بود که پس از شهادت امام و آغاز عصر غیبت صغری، به‌عنوان نخستین وکیل و نایب خاص امام زمان(عجّ) نیز ایفای نقش کرد.

امام عسکری(ع) در اول ربیع الاول سال ۲۶۰ق توسط معتمد عباسی مسموم و در هشتم همان ماه، در ۲۸ سالگی در سامرا شهید و در خانه‌ای که پدرش دفن شده بود مدفون شد و این نقطه به حرمین عسکریین معروف شد.

لیلة المبیت؛ شب تاریخی هجرت پیامبر در آغاز ماه ربیع الاول

وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ (بقره:207)

برخی از مردم برای کسب رضایت خداوند جان خود را می فروشند(جان فشانی می کنند) و خداوند نسبت به بندگان بسیار مهربان است.

تفسیر نور، ج‏1، ص325(محسن قرائتی):

(ابن أبی الحدید که از علماى قرن هفتم اهل سنّت است، در شرح نهج البلاغه خود آورده است: «تمام مفسّران گفته ‏اند این آیه درباره على بن ابى طالب علیه السلام نازل شده است که در لیلة المبیت در بستر رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله خوابید و این موضوع در حدى از تواتر است که جز کافر یا دیوانه آن را انکار نمی کند».

مشرکانِ مکّه، قرار گذاشتند از هر قبیله ‏اى یک نفر را براى کشتن پیامبر صلى اللَّه علیه و آله انتخاب کنند و آن حضرت را دسته جمعى از بین ببرند تا بنى هاشم به خونخواهى او قیام نکنند و با این عمل از دعوت پیامبر راحت شوند. پیامبر صلى اللَّه علیه و آله از نقشه‏ ى آنان با خبر شد و على علیه السلام براى اینکه پیامبر به سلامت از مکّه خارج شود، در بستر ایشان خوابید و این آیه در شأن آن حضرت نازل گردید) تمام.

- نقطه آغاز هجرت پیامبر(ص) همین طرح مشرکین مکه برای قتل ایشان بود که حضرت ناچار به هجرت از مکه به مدینه(یثرب) شدند و در شب معروف به لیلة المبیت که مشرکین در صدد اجرای طرح خود برآمدند حضرت امیر المومنین در جای پیغمبر خوابیدند و پیغمبر به قصد مدینه از شهر خارج شدند و بدین ترتیب توطئه مشرکین خنثی شد. لیلة المبیت، شب اول ماه ربیع الاول سال 13 بعثت است که مبدا تاریخ هجری قمری نیز شد. حضرت 10 سال هم در مدینه اقامت داشتند.

مختصری از امام علی بن موسی الرضا علیهما السلام به مناسبت شهادتشان

مختصری از امام علی بن موسی الرضا علیهما السلام

نام مبارکش علی می باشد و به سال ۱۴۸ه.ق در مدینه به دنیا آمد. پدر بزرگوارش موسی بن جعفر علیه السلام امام هفتم است و مادرش نجمه. مشهورترین لقبش رضا است و کنیه‌اش ابوالحسن.

مدت امامت امام رضا:

امام رضا (علیه السلام) حدود بیست سال امامت مسلمانان را بر عهده داشت که هفده سال آن را در مدینه و سه سال را در خراسان به سر برد.

خلفای عبّاسی معاصر ایشان:

1. هارون 2. محمد امین3. عبداللَّه مأمون.

مدت ولایتعهدی ایشان:

شهادت امام علیه السلام

صراط النجاة (للتبریزی)،ج‌5، ص281(تبریزی:1427)

ما هی عقیدتنا فی أنّ الإمام امّا مقتول أو مسموم؟

باسمه تعالى:: قد روی بطریق معتبر عن الإمام الرضا (علیه السّلام) أنّه قال ما منّا إلّا مقتول شهید، و اللّه العالم.

سوال: عقیده شیعه در مورد مقتول یا مسموم شدن ائمه چیست؟

جواب: در روایتی معتبر از امام رضا علیه السلام اینگونه آمده است که تک تک ما شهید می شویم.  

شهادت پیامبر صلوات الله علیه و آله

الکافی (ط - الإسلامیة)؛ ج‌1، ص: 532

11- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى وَ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الحَسَنِ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ جَمِیعاً عَنِ الحَسَنِ بْنِ العَبَّاسِ بْنِ الحَرِیشِ عَنْ أَبِی جَعفَرٍ الثَّانِی أَنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ع قَالَ لِأَبِی بَکْرٍ یَوْماً لا تَحسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ یُرزَقُونَ وَ أَشهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً (ص) رَسُولُ اللَّهِ مَاتَ شَهِیداً... .

امیر المومنین علیه السلام بعد از قرائت آیه "کشتگان راه خدا را مرده فرض مکن، آنها زنده اند و در نزد پروردگارشان روزی داده می شوند" فرمودند: شهادت می دهم که رسول خدا (ص) شهید شدند.

شیخ صدوق در کتاب خود اعتقادات الامامیّة می نویسد: اعتقاد ما اینست که پیامبر اکرم(ص) در جنگ خیبر[ توسط زنی یهودی] مسموم شد پیوسته این ناراحتی در آن جناب بازگشت می کرد تا بالاخره رگ گردنش بر اثر سمّ قطع و از آن ناراحتی[در 63 سالگی و 28 صفر] درگذشت. از امام صادق(ع) نقل شده است که فرمود: هیچ پیامبر و وصی پیامبری نیست الّا اینکه به شهادت می رسد؛ یعنی در راه خدا کشته خواهد شد.

 

 

هفتم صفر؛ عزا یا شادی

فتاوای برخی از مراجع عظام تقلید درباره تکلیف مؤمنین در روز هفتم صفر مبنی بر برپایی مجالس عزا یا جشن و سرور:

آیت‌الله صافی گلپایگانی: برپائی مجلس میلاد ائمه علیهم السلام بسیار خوب و مناسب است اما چون هفتم صفر بنا بر بعضی اقوال مصادف با سالروز شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام می‌باشد و از طرفی تمام ماه محرم و صفر ماه‌های حزن آل الله و کاروان داغدار و مصیبت زده حضرت سیدالشهداء علیه السلام است، سزاوار است در این دوماه مجلس روضه و عزا برپا نموده و از مجالس جشن و سرور جدا اجتناب نمود.

آیت‌الله میرزا جواد تبریزی: محرم و صفر ماه‌های حزن بر سیدالشهداء و خاندان اهل بیت علیهم السلام می‌باشد و باید به مجالس عزاداری روضه خوانی بگذرد، والله العالم.

اعمال ماه صفر

مفاتیح حاج شیخ عباس قمی(متوفای 1359 قمری):

آگاه باش که این ماه معروف به نحوست و بد یمنى است و براى رفع نحوست و بد یمنى چیزى بهتر از صدقه دادن و خواندن دعاها و استعاذات وارده نیست و اگر کسى بخواهد از بلاهاى نازله این ماه، محفوظ بماند، چنان که محدّث فیض و غیر او فرموده اند، هر روز ده مرتبه بخواند:

یَا شَدِیدَ الْقُوَى وَ یَا شَدِیدَ الْمِحَالِ یَا عَزِیزُ یَا عَزِیزُ یَا عَزِیزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِکَ جَمِیعُ خَلْقِکَ فَاکْفِنِی شَرَّ خَلْقِکَ یَا مُحْسِنُ یَا مُجْمِلُ یَا مُنْعِمُ یَا مُفْضِلُ یَا لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ.

ماه محرم و خاندان پیامبر علیهم السلام

الأمالی( للصدوق)، النص ؛ ص128(متوفای381)

حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَسْرُورٍ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ عَمِّهِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ أَبِی مَحْمُودٍ قَالَ قَالَ الرِّضَا إِنَّ الْمُحَرَّمَ شَهْرٌ کَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِیَّةِ یُحَرِّمُونَ فِیهِ الْقِتَالَ فَاسْتُحِلَّتْ فِیهِ دِمَاؤُنَا وَ هُتِکَ فِیهِ حُرْمَتُنَا وَ سُبِیَ فِیهِ ذَرَارِیُّنَا وَ نِسَاؤُنَا وَ أُضْرِمَتِ النِّیرَانُ فِی مَضَارِبِنَا وَ انْتُهِبَ مَا فِیهَا مِنْ ثَقَلِنَا وَ لَمْ تُرْعَ لِرَسُولِ اللَّهِ حُرْمَةٌ فِی أَمْرِنَا إِنَّ یَوْمَ الْحُسَیْنِ أَقْرَحَ جُفُونَنَا وَ أَسْبَلَ دُمُوعَنَا وَ أَذَلَّ عَزِیزَنَا بِأَرْضِ کَرْبٍ وَ بَلَاءٍ وَ أَوْرَثَتْنَا [یَا أَرْضَ کَرْبٍ وَ بَلَاءٍ أَوْرَثْتِنَا] الْکَرْبَ [وَ] الْبَلَاءَ إِلَى یَوْمِ الِانْقِضَاءِ فَعَلَى مِثْلِ الْحُسَیْنِ فَلْیَبْکِ الْبَاکُونَ فَإِنَّ الْبُکَاءَ یَحُطُّ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ ثُمَّ قَالَ علیه السلام کَانَ أَبِی إِذَا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لَا یُرَى ضَاحِکاً وَ کَانَتِ الْکَآبَةُ تَغْلِبُ عَلَیْهِ حَتَّى یَمْضِیَ مِنْهُ عَشَرَةُ أَیَّامٍ فَإِذَا کَانَ یَوْمُ الْعَاشِرِ کَانَ ذَلِکَ الْیَوْمُ یَوْمَ مُصِیبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکَائِهِ وَ یَقُولُ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی قُتِلَ فِیهِ.

امام علی بن موسی الرضا علیه السلام: محرم ماهی است که اهل جاهلیت، جنگ در آن را حرام میدانستند ولی خون ما در آن حلال شد و حرمت ما نگه داشته نشد و فرزندان و زنان ما[اهل بیت] را به اسارت بردند و خیمه هایمان به آتش کشیده شد و وسایل و خادمینمان غارت شد و حرمت پیامبر در مورد ما رعایت نشد. روز حسین، پلک هایمان را مجروح کرد و اشکمان را درآورد و عزیزمان را در سرزمین کرب و بلاء ذلیل کرد و بلا و غم شدیدی را تا پایان عمر برای ما به ارث گذاشت. گریه کنندگان، بر مثل حسین باید گریه کنند؛ چرا که گریه، گناهان کبیره را می ریزد. سپس فرمودند: وقتی ماه محرم می رسید، دیده نمی شد که پدرم بخندد  و حزن و اندوه بر ایشان غلبه می کرد تا ده روز از محرم می گذشت و چون روز دهم می شد آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه ایشان بود و می فرمودند: این روز، روزی است که امام حسین در آن کشته شد.