درآوردن تیر از پای امیر المومنین
آقای فرماندار، آیا اینها افسانه نیست!؟
آیت الله العظمی بهجت (اعلی الله مقامه) در یکی از درس های خود بیاناتی در مورد پاسخ شهردار کرمان از پرسش مَردوخ(یکی از علمای اهل تسنن) درباره بیرون آوردن تیر از پای امیر المومنان (ع) در حال نماز داشتند.
فرماندار یا شهردار کرمان در رژیم پهلوی در عید غدیر مجلس جشنی بر پا نمود. در آن مجلس مردوخ نیز شرکت داشت. مداح در ضمن خواندن اشعار و مدیحه سرایی درباره حضرت امیرمومنان به جریان بیرون آوردن تیر از پای مبارکه آن حضرت در حال نماز و عدم التفات و توجه آن بزرگوار به آن اشاره کرد، جناب آقای مردوخ که پای منبر نشسته بود رو کرد به آقای فرماندار و با صدای بلند فریاد زد: «آقای فرماندار، آیا این ها افسانه نیست؟!...
? فرماندار میگوید: « اعتراض ایشان در آن مجلس و در میان آن جمعیت مثل یک کوه بر سر من فرود آمد. با خود گفتم: شب است باید مستبشر و شادمان باشیم. و اگر جواب ندهم شکست اسلام و مذهب است. ولی دیدم از علما است و من از اهل علم نیستم؛ تا جواب کافی به او بدهم و یا بحث و مجادله نمایم، گویا به من الهام شد و یک مرتبه به ذهنم خطور کرد که بگویم: آقا، شما قرآن خوانده اید؟ گفت: بله، گفتم: درباره این آیه چه می فرمایید که خداوند متعال می فرماید: فَلَمَّا رَأَیْنَهُ أَکْبَرْنَهُ وَقَطَّعْنَ أَیْدِیَهُنَّ: چون زنان حضرت یوسف را دیدند، او را بزرگ انگاشته و دست های خود را بردند.
زنان مصری در مجلس زلیخا جمال مخلوقی را دیدند، این ها کجا و تجلیاتی که برای حضرت یوسف در نماز پیش آمد کجا؟! آنها با دیدن جمال یوسف محو دیدار جمال او شدند و بی اختیار دست های خود را بریدند، پس جا داشت که حضرت علی در حال نماز در برابر تجلیت انوار الهی و مشاهده جلال و جمال حضرت حق غرق شده و متوجه بیرون آمدن تیر از پای مبارکشان نگردد. اینجا بود که «کأنّه و اُلقِمَ حَجَرا»؛ (گویی سنگ به دهان او انداختند.) لذا شرمسار سرش را به زیر انداخت و هیچ نگفت.
گویند: بیرون آوردن تیر از پای حضرت به ارشاد حضرت امام حسن (ع) بود.
