امید بخش ترین آیه قرآن
در حدیثى از امام باقر علیه السلام از پدرش حضرت زین العابدین علیه السلام از عمویش" محمد بن حنفیه" [چون مادرش از قبیله حنفیه بوده بدین نام لقب گرفته] از پدرش امیر مؤمنان علیه السلام می خوانیم: رسول اللَّه فرمود: روز قیامت من در موقف شفاعت می ایستم، و آن قدر گنهکاران را شفاعت کنم که خداوند گوید: أ رضیتَ یا محمدُ؟!:" آیا راضى شدى اى محمد"؟! من می گویم:
رضیتُ، رضیت:" راضى شدم، راضى شدم"! سپس امیر مؤمنان علیه السلام رو به جمعى از اهل کوفه کرده و افزود شما معتقدید امیدبخشترین آیات قرآن آیه" قُلْ یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ" است (اى کسانى که نسبت به خود زیادهروى کردهاید از رحمت خدا نومید نشوید).
گفتند: آرى ما چنین می گوئیم.
فرمود:" ولى ما اهل بیت مىگوئیم امیدبخشترین آیات قرآن، آیه "وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضى" است؛ پروردگارت [ آنقدر ] به تو خواهد داد که راضی شوی [منظور اعطای مقام شفاعت است]
ناگفته پیدا است که شفاعت پیامبر ص شرائطى دارد، نه او براى هر کس شفاعت مىکند، و نه هر گنهکارى مىتواند چنین انتظارى را داشته باشد (مشروح این بحث را در جلد اول ذیل آیه 48 سوره بقره مطالعه فرمائید)( تفسیر نمونه، ج27، ص: 100)