کوتاه کردن نماز؛ فریاد کودک

مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول؛ ج‌21، ص: 84؛ علامه محمد باقر مجلسی(1110)

4- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: صَلَّى رَسُولُ اللَّهِ ص بِالنَّاسِ الظُّهْرَ فَخَفَّفَ فِی الرَّکْعَتَیْنِ الْأَخِیرَتَیْنِ فَلَمَّا انْصَرَفَ قَالَ لَهُ النَّاسُ هَلْ حَدَثَ فِی الصَّلَاةِ حَدَثٌ قَالَ وَ مَا ذَاکَ قَالُوا خَفَّفْتَ فِی الرَّکْعَتَیْنِ الْأَخِیرَتَیْنِ فَقَالَ لَهُمْ أَمَا سَمِعْتُمْ صُرَاخَ الصَّبِیِّ‌(الحدیث حسن)

علامه مجلسی: و یدُلُّ على استحبابِ تخفیفِ الصلاة عند العلم بحاجة المأمومین و اضطرارِهم، کما رُوِی صلِّ صلاةَ أضعفِ مَن خلفَک.

امام صادق علیه السلام: رسول خدا نماز ظهر را با مردم خواندند و دو رکعت پایانی را مختصر خواندند و زود نماز را تمام کردند، وقتی حضرت چنین کردند مردم به ایشان گفتند آیا در نماز اتفاقی افتاد؟! حضرت فرمود: چطور(چرا این سوال را می پرسید)؟ گفتند: چون دو رکعت آخر را زود تمام کردید! حضرت پاسخ داد: آیا سر و صدای کودک را نشنیدید؟!

علامه مجلسی: این روایت دلالت دارد بر مختصر کردن نماز هنگام علم به اضطرار و نیاز مامومین همانطور که روایت شده است: مانند ضعیف ترینِ مامومین نماز بخوان.

و اما یک مساله فقهی:

در رکعت سوم و چهارم یکبار گفتن تسبیحات اربعه کافی است هرچند احتیاط مستحب در سه مرتبه گفتن است(آیات عظام اراکی، امام، سیستانی، وحید خراسانی، خامنه ای، نوری همدانی، مکارم، صافی، شبیری، خویی و...).