سُکر النوم؛ مستی خواب
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج3، ص371(محمد بن یعقوب کلینی:329)
مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیى عَنْ أَحمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَى عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ الْمُختَارِ عَنْ أَبِی أُسَامَةَ زَیْدٍ الشَّحَّامِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لا تَقرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُکارى فَقَالَ سُکْرُ النَّوْمِ(الحدیث موثق).
روای می گوید از امام صادق علیه السلام در مورد این آیه سوال کردم "[ای کسانی که ایمان آورده اید] در حالی که مست هستید به نماز نزدیک نشوید(نساء:43)"، حضرت فرمودند: مقصود، مستی خواب است.
● منظور این است که با تکاسل و تثاقل و تناعس؛ با تنبلی و سنگینی و خواب آلودگی نماز نخوانید(مضمون حدیث زراره از امام محمد باقر علیه السلام).
● علامه طباطبایی: این تفسیر قرآن از قبیل بطن و شاید هم از قبیل ظَهر آن باشد؛ تفسیر باطنی و ظاهری(المیزان، ج4،ص361).
● سُکاری: جمع سَکرَی و سَکران.
