شر و خیر؛ وسائل آزمایش
الجعفریات - الأشعثیات؛ ص233(محمد بن محمد اشعث:قرن4)
أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنِی مُوسَى حَدَّثَنَا أَبِی عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ مَرِضَ فَعَادَهُ إِخوَانُهُ فَقَالُوا کَیْفَ أَصبحتَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ قَالَ بِشَرٍّ فَقَالُوا سُبحَانَ اللَّهِ هَذَا مِنْ کَلَامِ مِثْلِکَ فَقَالَ یَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى وَ نَبْلُوکُمْ بِالشَّرِّ وَ الخَیْرِ فِتنَةً وَ إِلَیْنا تُرجَعُونَ(انبیاء:35) فَالخَیْرُ الصِّحَّةُ وَ الْغِنَى وَ الشَّرُّ المَرَضُ وَ الفَقْرُ ابْتِلَاءً وَ اخْتِبَاراً.
امیر المومنین علیه السلام بیمار شدند و دوستانش به عیادتش رفتند، پرسیدند: یا امیر المؤمنین، حالتان چطور است؟ حضرت فرمودند: شر[= بد] ! گفتند: سبحان الله! این کلامِ مثل شما است!
حضرت فرمودند: خداوند تبارک و تعالی می فرماید: «وَ نَبْلُوکُمْ بِالشَّرِّ وَ الخَیْرِ فِتنَةً»(انبیاء:35)[شما را با خیر و شر می آزماییم]؛ همانا خیر "تندرستى و بی نیازی" است و شر "بیمارى و فقر" است
معجم مقائیس اللغة، ج4، ص397(ابن فارس:395)
الغین و النون و الحرف المعتل أصلانِ صحیحان، أحدُهما یدلُّ على الکِفایة، و الآخر صوت.
فالأوّل الغِنى فى المال. یقال: غَنِىَ یَغْنى غِنًى. و الغَنَاء بفتح الغَین مع المدّ: الکِفَایة.
