معنای عقیقه
پنجشنبه, ۱۴ بهمن ۱۳۹۵، ۱۱:۱۷ ق.ظ
عقیقه: در اصل مویی است که نوزاد یا هر مولودی از سایر جانداران با آن متولد میشود و از آنجا که در روز هفتم تولدکودک و همزمان با تراشیدن موی سرش برای او گوسفند یا شتر ذبح میکنند به این قربانی عنوان "عقیقه" اطلاق شده است.
معجم مقائیس اللغة، ج4، ص: 3(ابن فارس):
العقیقة: الشَّعر الذى یولد به. و کذلک الوَبَر [ = کُرک]
مجمع البحرین، ج5، ص: 215(طریحی):
و الاسم العقیقة و هی الذبیحة التی تُذبَحُ عن المولود یومَ أسبوعه. و هی فی الأصل صوف الجذع و شعر کل مولود من الناس و البهائم التی تولد علیه. و منه سمی ما یذبح عن المولود عقیقة. و قیل بل لأن حلقومها یشق، و العق: الشق.
۹۵/۱۱/۱۴