ششم جمادی‌الاولی، سالروز شهادت حضرت جعفر طیار علیه‌السلام
آیت‌الله بهجت رحمه‌الله در موارد بسیاری که مردم برای مشکلات ازدواج و یا پیدا کردن شغل مناسب و نیز دیگر مشکلات زندگی، راه‌حلی می‌خواستند، آنها را به خواندن نماز جعفر علیه‌السلام رهنمون می‌شد. ایشان می‌فرمود: «نماز جعفر را به‌ترتیب و دعایی که در کتاب زادالمعاد آمده است بخوانید». همچنین می‌فرمود: «بعد از نماز و ادعیۀ آن به سجده روید و با چشم گریان اگرچه با قطرۀ اشکی که چشم تَر شود اشک بریزید و حاجتتان را بخواهید».
علامه مجلسی رحمه‌الله می‌نویسد: «پس از نوافل یومیه، نمازی مانند این نماز به‌لحاظ سند و زیادی ثواب نیست».
همچنین می‌نویسد: «مشهور بین علما این است که می‌توان نماز جعفر را به جای نوافل یومیه خواند و ثواب هر دو برای او ثابت است».
و نیز: «در روایت و کلام علما آمده است به هنگام ضرورت و عجله می‌توان نماز جعفر را بدون تسبیحات آن به‌جا آورد و سپس تسبیحات را در راه خواند».
نماز حضرت جعفر علیه‌السلام همچنین: «روایت صحیح وارد شده است که اگر کاری پیش آمد می‌توان بین دو نماز فاصله انداخت».
، که به نماز حَبوه و نماز تسبیح هم معروف است، چهار رکعت است (دو نماز دو رکعتی)؛ در رکعت نخست، پس از حمد، سورۀ «إذا زلزت الأرض»، در رکعت دوم پس از حمد، سورۀ «والعادیات»، در رکعت سوم پس از حمد سوره، «إذا جاء نصر الله» و در رکعت پایانی پس از حمد، سورۀ «قل هو الله» خوانده می‌شود. در این نماز، مجموعاً ۳۰۰ مرتبه تسبیحات اربعه (سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَر) گفته می‌شود به این صورت:
در هر رکعت پیش از رکوع، پانزده مرتبه تسبیحات اربعه، در رکوع ده مرتبه، پس از سر برداشتن از رکوع ده مرتبه، در سجدۀ اول ده مرتبه، پس از سر برداشتن از سجده ده مرتبه، در سجدۀ دوم ده مرتبه و پس از سر برداشتن از سجدۀ دوم نیز ده مرتبه تسبیحات اربعه خوانده می‌شود. پس از این برخاسته، بقیۀ رکعت‌ها نیز به همین صورت خوانده می‌شود.
در روایتی از امام صادق علیه‌السلام آمده است که در سجدۀ آخر نماز پس از تسبیحات این دعا خوانده می‌شود:
سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ الْوَقَارَ، سُبْحَانَ مَنْ تَعَطَّفَ بِالْمَجْدِ وَ تَکَرَّمَ بِهِ، سُبْحَانَ مَنْ لَا یَنْبَغِی التَّسْبِیحُ إِلَّا لَهُ، سُبْحَانَ مَنْ أَحْصَى کُلَّ شَیْءٍ عِلْمُهُ، سُبْحَانَ ذِی الْمَنِّ وَ النِّعَمِ، سُبْحَانَ ذِی الْقُدْرَةِ وَ الْکَرَمِ. اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ، وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ کِتَابِکَ وَ اسْمِکَ الْأَعْظَمِ، وَ کَلِمَاتِکَ التَّامَّةِ الَّتِی تَمَّتْ صِدْقاً وَ عَدْلًا، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ.
سپس حاجتت را بخواه.
در روایت دیگری از امام صادق علیه‌السلام آمده است که به مفضل فرمودند: هرگاه حاجت ضروری داشتی نماز جعفر علیه‌السلام را بخوان و سپس این دعا را بخوان و از خدا حاجتت را بخواه که ان‌شاءالله برآورده می‌شود:
به اندازه‌ای یک نفَس هر کدام از این ذکرها را بگو:
یَا رَبِّ یَا رَبِّ یَا رَبِّ
یَا رَبَّاهْ یَا رَبَّاهْ یَا رَبَّاهْ
رَبِّ رَبِّ یَا رَبِّ
یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ
یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ
و هفت مرتبه هر یک از این ذکرها را بگو:
یَا رَحْمَنُ یَا رَحْمَنُ یَا رَحْمَنُ
یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
سپس این دعا را بخوان:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَفْتَتِحُ الْقَوْلَ بِحَمْدِکَ، وَ أَنْطِقُ بِالثَّنَاءِ عَلَیْکَ، وَ أُمَجِّدُکَ وَ لَا غَایَةَ لِمَدْحِکَ، وَ أُثْنِی عَلَیْکَ وَ مَنْ یَبْلُغُ غَایَةَ ثَنَائِکَ وَ أَمَدَ مَجْدِکَ، وَ أَنَّى لِخَلِیقَتِکَ کُنْهُ مَعْرِفَةِ مَجْدِکَ، وَ أَیَّ زَمَنٍ لَمْ تَکُنْ مَمْدُوحاً بِفَضْلِکَ، مَوْصُوفاً بِمَجْدِکَ عَوَّاداً عَلَى الْمُذْنِبِینَ بِحِلْمِکَ، تَخَلَّفَ سُکَّانُ أَرْضِکَ عَنْ طَاعَتِکَ فَکُنْتَ عَلَیْهِمْ عَطُوفاً بِجُودِکَ، جَوَاداً بِفَضْلِکَ عَوَّاداً بِکَرَمِکَ، یَا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْمَنَّانُ ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ.
سپس دعای منقول در زادالمعاد به این صورت خوانده می‌شود.
مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌الله بهجت قدس‌سره
Https://telegram.me/joinchat/BfOhoDvOj8IoWbX6bG51cw
