شوخی و مزاح(2)

الکافی (ط - الإسلامیة) ج‌2، ص663(کلینی: 329)

- عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ یَحیَى بْنِ سَلَّامٍ عَنْ یُوسُفَ بْنِ یَعْقُوبَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقبَةَ عَنْ یُونُسَ الشَّیبَانِیِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع کَیْفَ مُدَاعَبَةُ بَعْضِکُمْ بَعضاً قُلْتُ قَلِیلٌ قَالَ فَلَا تَفعَلُوا فَإِنَّ الْمُدَاعَبَةَ مِنْ حُسْنِ الْخُلُقِ وَ إِنَّکَ لَتُدْخِلُ بِهَا السُّرُورَ عَلَى أَخِیکَ وَ لَقَدْ کَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص یُدَاعِبُ الرَّجُلَ یُرِیدُ أَنْ یَسُرَّهُ.

امام صادق علیه السلام: شوخی کردنتان با یکدیگر چگونه است؟ سوال شونده می گوید: کم. حضرت می فرمایند: چنین نکنید(ظاهرا از شوخی کم، نهی فرمودند)، شوخی از خوش اخلاقی است و با آن موجب مسرت و خوشحالی برادرت می شوی، رسول خدا به قصد خوشحال کردن دیگری با او شوخی می کرد.