تسلیت جبرئیل به اهل بیت و عدم رویت او

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‌3، ص221(کلینی: 329)

- عَلِیُّ بْنُ إِبرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: لَمَّا مَاتَ النَّبِیُّ ص سَمِعُوا صَوتاً وَ لَمْ یَرَوْا شَخصاً یَقُولُ کُلُّ نَفسٍ ذائِقَةُ المَوْتِ وَ إِنَّما تُوَفَّونَ أُجُورَکُمْ یَومَ الْقِیامَةِ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النّارِ وَ أُدْخِلَ الجَنَّةَ فَقَدْ فازَ(آل عمران:185) وَ قَالَ إِنَّ فِی اللَّهِ خَلَفاً مِنْ کُلِّ هَالِکٍ وَ عَزَاءً مِنْ کُلِّ مُصِیبَةٍ وَ دَرَکاً مِمَّا فَاتَ فَبِاللَّهِ فَثِقُوا وَ إِیَّاهُ فَارْجُوا وَ إِنَّمَا الْمحْرُومُ مَنْ حُرِمَ الثَّوَابَ.

امام صادق علیه السلام: هنگام رحلت پیامبر، [اهل بیت] صدایی شنیدند که میگوید: کل نفس ذائقة الموت.... (آل عمران:185) اما شخص[صاحب صدا یعنی جبرئیل] را ندیدند.

- مُحَمَّدُ بْنُ یَحیَى عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الخَطَّابِ عَنْ سُلَیمانَ بْنِ سَمَاعَةَ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ الْمُختَارِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: لَمَّا قُبِضَ رَسُولُ اللَّهِ ص جَاءَهُمْ جَبرَئِیلُ ع وَ النَّبِیُّ مُسَجًّى وَ فِی الْبیْتِ عَلِیٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ الحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ ع فَقَالَ السَّلَامُ عَلَیْکُمْ یَا أَهلَ بَیْتِ الرَّحمَةِ کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ المَوْتِ وَ إِنَّما تُوَفَّونَ أُجُورَکُمْ یَومَ الْقِیامَةِ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النّارِ وَ أُدْخِلَ الجَنَّةَ فَقَدْ فازَ وَ مَا الحَیاةُ الدُّنْیا إِلّا مَتاعُ الْغُرُورِ(آل عمران:185) إِنَّ فِی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَزَاءً مِنْ کُلِّ مُصِیبَةٍ وَ خَلَفاً مِنْ کُلِّ هَالِکٍ وَ دَرَکاً لِمَا فَاتَ فَبِاللَّهِ فَثِقُوا وَ إِیَّاهُ فَارْجُوا فَإِنَّ الْمُصَابَ مَنْ حُرِمَ الثَّوَابَ هَذَا آخِرُ وَطْئِی مِنَ الدُّنْیا قَالُوا فَسَمِعنَا الصَّوتَ وَ لَمْ نَرَ الشَّخصَ.

امام صادق علیه السلام: هنگام قبض روح پیامبر(ص)، جبرئیل به محضر علی و فاطمه و حسن و حسین آمد و گفت: السلام علیکم یا اهل بیت الرحمة، "کل نفس ذائقة الموت.... (آل عمران:185)، امام صادق از زبان حضرات معصومین علیهم السلام نقل می کنند که: صدا را شنیدیم اما شخص(جبرئیل) را ندیدیم.

پی نوشت:

1. چند روایت دیگر نیز به همین مضمون وجود دارد.

2. در پایان هر دو روایت می فرماید: مصیبت زده و محروم کسی است که [بر اثر ناشکیبایی] از ثواب محروم شود.

3. مُسجّی: کفن شده؛ تسجیه= تغطیه/ خلَف[به فتح لام]: جایگزین، جانشین/ عَزاء: صبر؛ تسلیت، تسلی، دلداری/ درک[به فتح و سکون راء]: ادراک، رسیدن؛ جبران؛ قعر هر چیزی.