شب قدر؛ اول سال

الکافی (ط - الإسلامیة)؛ ج‌4، ص160(کلینی: 329)

مُحَمَّدُ بْنُ یَحیَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِی جَمِیلَةَ عَنْ رِفَاعَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: لَیلَةُ القَدْرِ هِیَ أَوَّلُ السَّنَةِ وَ هِیَ آخِرُهَا.

امام صادق علیه السلام: شب قدر، اول و آخر سال است.

روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه؛ ج‌3، ص437(محمد تقی مجلسی:1070)

الظاهر أن الأولیة باعتبار التقدیر أی أول السنة الذی یقدر فیه الأمور لیلة القدر و الآخریة باعتبار المجاورة فإن ما قدر فی السنة الماضیة انتهى إلیها کما سیجی‌ء أن أول السنة التی یحل فیها الأکل و الشرب‌.

علامه محمد تقی مجلسی: اولیت به اعتبار تقدیر امور است یعنی شب قدر که در آن امور سال مقدر می شود آغاز سال است.