استحباب نماز قبل از افطار مگر در دو حالت
تهذیب الأحکام،ج4، ص198(شیخ طوسی:۴۶۰)
- علِیُّ بْنُ
الحَسَنِ عَنْ عَبْدِ الرَّحمَنِ بْنِ أَبِی نَجرَانَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَى
عَنْ حَرِیزٍ عَنْ زُرَارَةَ وَ فُضَیلٍ عَنْ أَبِی جَعفَرٍ ع فِی رَمَضَانَ تُصَلِّی ثُمَّ تُفْطِرُ إِلَّا أَنْ تَکُونَ
مَعَ قَومٍ یَنتَظِرُونَ الْإِفطَارَ فَإِنْ کُنتَ مَعَهُمْ فَلَا تُخَالِفْ
عَلَیْهِمْ وَ أَفْطِرْ ثُمَّ صَلِّ وَ إِلَّا فَابدَأْ بِالصَّلَاةِ قُلْتُ وَ
لِمَ ذَلِکَ قَالَ لِأَنَّهُ قَدْ حَضَرَکَ فَرضَانِ الْإِفطَارُ وَ الصَّلَاةُ
فَابدَأْ بِأَفضَلِهِمَا وَ أَفضَلُهُمَا الصَّلَاةُ ثُمَّ قَالَ تُصَلِّی وَ
أَنتَ صَائِمٌ فَتُکتَبُ صَلَاتُکَ تِلکَ فَتَخْتِمُ بِالصَّوْمِ أَحَبُّ إِلَیَّ.
امام محمد باقر علیه السلام: در [ماه] رمضان نماز می خوانی سپس افطار می کنی مگر اینکه با جماعتی باشی که منتظر افطارند، پس اگر با آنها بودی مخالفت نکن و افطار کن سپس نماز بخوان وگرنه اول نماز بخوان. راوی می گوید: به امام گفتم چرا؟ فرمودند: زیرا دو واجب در حضورت هستند: افطار و نماز، پس با بهترینش آغاز کن و بهترین آن دو، نماز است. سپس فرمودند: وقتی روزه ای و نماز می خوانی و نمازت نوشته می شود و آن را به روزه ختم کنی برای من دوست داشتنی تر است.
- علِیُّ بْنُ الحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدٍ وَ أَحمَدَ ابنَیِ الحَسَنِ عَنْ أَبِیهِمَا عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُکَیرٍ عَنْ بَعْضِ أَصحَابِنَا عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: یُستَحَبُّ لِلصَّائِمِ إِنْ قَوِیَ عَلَى ذَلِکَ أَنْ یُصَلِّیَ قَبلَ أَنْ یُفْطِرَ..
امام صادق علیه السلام: مستحب است روزه دار اگر قدرت و توانایی دارد(ضعف نکرده است) قبل از افطار، نماز بخواند.
